«Οταν μεγαλώσω θα ήθελα να μείνω για πάντα στο Καστελόριζο...»

  ΕΛΛΑΔΑ   // Δωδεκάνησα // Καστελόριζο

                       Φωτογραφίες: Ηρακλής Μήλας *

Ο μικρός Νικόλας Καραβέλατζης από το Καστελόριζο 
μας μιλάει για το ακριτικό νησί του και τη ζωή εκεί, 
που φαντάζει ιδανική για κάθε παιδί της ηλικίας του.

 Ορκισμένος Καστελοριζιός ο μικρός Νικόλας 

             «Γειά σας,

Με λένε Νικόλα Καραβέλατζη, είμαι 8 ετών και ζω στο Καστελόριζο. Πάω στη Β' Δημοτικού. Στο Καστελόριζο περνάω πάρα πολύ ωραία. Μ’ αρέσει πολύ να ψαρεύω, αλλά το καλύτερό μου είναι το ποδήλατο. Εξασκούμαι τώρα σε ένα μεγάλο ποδήλατο και καμιά φορά ο μπαμπάς μου με σπρώχνει και με αφήνει να πηγαίνω μόνος μου χωρίς να το ξέρω.

Και το ψάρεμα μ’ αρέσει πολύ. Πίσω από το Μανδράκι ψαρεύω με τον μπαμπά μου με τη βάρκα μας. Μια μέρα με τη συρτή έπιασα μια παλαμίδα τρία κιλά και τη σήκωσα μόνος μου. Ηταν έτοιμη να φύγει και την έπιασα στον αέρα με το χέρι μου. Είναι πολύ ωραίο το ψάρεμα. Στην Αθήνα δεν θα μου άρεσε να μένω, επειδή δεν θα μπορούσα να κυκλοφορήσω ελεύθερα έξω. Εδώ που είναι μικρό το νησί δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Εδώ στο νησί μου μπορώ να παίζω με τους φίλους μου χωρίς να μας κοιτάνε οι γονείς μας όλη την ώρα.

Τον χειμώνα κάνω διάφορα, πάω σχολείο και πότε πότε παίζω με τους φίλους μου έξω όταν ο καιρός είναι καλός. Το καλοκαίρι κάνουμε οικογενειακώς μπάνιο, με τη μαμά, τον μπαμπά και τις δύο αδερφές μου. Ακόμα πάμε βόλτες με τους φίλους μου, τρώμε παγωτά και περνάμε πάρα πολύ ωραία! Τα καλοκαίρια μπορώ να παίζω κάθε μέρα μέχρι το βράδυ. Εχω έναν πολύ καλό φίλο, τον Πανορμίτη. Είμαστε μαζί από το προνήπιο. Εχω κι άλλους φίλους, αλλά θα ήθελα να είχε περισσότερα παιδιά εδώ, γιατί καμιά φορά βαριέμαι. Οταν βαριέμαι, βοηθάω τον μπαμπά μου, ποτίζω τα λουλούδια, παίζω επιτραπέζια στο σπίτι ή παίζω στον υπολογιστή.

Διαβάζω και βιβλία. Μ’ αρέσει πολύ «το ημερολόγιο ενός σπασίκλα». Το αγαπημένο μου σημείο στο νησί είναι το σχολείο. Είναι ένας χώρος όμορφος πολύ και μπορείς να κάνεις διάφορα πράγματα, όπως γυμναστική, τρέξιμο. Κάνουμε και αγώνες στο προαύλιο. Μ’ αρέσει πολύ και το γήπεδο, γιατί έχει ψεύτικο χορτάρι και καουτσούκ και δεν χτυπάς αν πέσεις κάτω με τα γόνατα. Πηγαίνω εκεί για εξάσκηση. Παίζω ποδόσφαιρο. Τώρα είμαι τερματοφύλακας. Παλιά έπαιζα άμυνα και επίθεση.

Η Τουρκία είναι πολύ κοντά μας. Μου κάνει εδώ και πολύ καιρό εντύπωση έτσι που τη βλέπω τόσο κοντά, αλλά δεν ξέρω πώς είναι εκεί το μέρος. Φαντάζομαι πως είναι πολύ όμορφο. Σκέφτομαι πως θα είναι ωραίο, με πολλά σπίτια, ξενοδοχεία και μπακάλικα. Θέλω να πάω μια μέρα να δω πώς είναι. Η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη και θέλω να την εξερευνήσω. Μέχρι σήμερα έχω πάει στη Ρόδο, τη Λέρο, την Κάλυμνο και τη Γερμανία τα Χριστούγεννα.

Αλλά δεν θα ήθελα να μένω κάπου αλλού, γιατί εδώ είναι ένας παράδεισος για μένα. Να ζω στο Καστελόριζο είναι πολύ καλό, γιατί είναι μικρό νησί, δεν έχει κλέφτες και άλλους τέτοιους, για να ανησυχούν οι γονείς μας συνέχεια και μας αφήνουν και μόνους μας να βγαίνουμε και να παίζουμε. Δεν μου λείπει κάτι. Το Καστελόριζο το αγαπάω πολύ και θα ήθελα να μείνω εδώ για πάντα όταν μεγαλώσω, αφού πρώτα γίνω αστυνομικός. Η ζωή μου εδώ νομίζω ότι είναι όπως θα την ήθελε κάθε παιδί».

___________
*   http://www.thetravelbook.gr/article.asp?catid=31604&subid=2&pubid=63842845